ni eta nik diodana

nire uztez poema honek adierazten duena nahiko korapilatzua da, batezere lehenengo aldiz irakurtzen duzunean. baina patxadaz irakurri ondoren atera dudan ondorioa auxe izan da:
poemak norberaren izateko era atera nahi du pertsona baten sentimendu pertsonalak adieraziz eta horrela bakoitzaren identitatea zalantzatan usten du.
poemak bide batera eramaten gaituela dirudi eriotzaren bidera ain zuzen ere; bera zerbait dela esaten du azieran,goroago beldurrik ez duela eta amaieran bera ere azkenean ezer izango balitz moduan geldituko dela, baina ala ere beldurra pasatzeari uko egiten dio bera horrelakoa delako.
hausnarketa honekon bukatzeko nire iritzia emango dut: irakurri dudan lehenengo aldian izugarrizko txorakeria dela pentsatu dut, eta gainera nahiko liozoa dela. baina bigarren aldiz irakurri dudanean ez dut esango guztau zaidanik baina gutxienez entreteningarria izan da.