poema hau irakurtzean burura datozkidan lehenengo gauzak tristura eta inpotentzita dira, idazleak bere sentimendu propioak niri sentiarazten baitizkit.etsipena ez ezik, oraindik asko geratzen baizait bizitzan egiteko eta ezin dut ezertan etsi. baina, beldurra sentitzen dut, nire bizi guztiaren ostean nahi ditudan gauzak, azkenean, ez ditudala lortuko pentsarazten didalako.
Hasiera enuen ulertzen, baina ulertzerakoan gustatu egin zait, nire izaerarekin bat datorrelako poemak adierazten duena, eta identifikatuta sentitu naiz idazlearekin.
Oso ondo Txulu!
ResponderEliminarPozten naiz poema gustatu zaizulako, baina lasai egon, bizitzan guk geuk aukeratzen dugulako zer egin eta zer ez. Horregatik benetan nahi ditugun gauza gehienak egitea lortzen dugu. Zuk ere hausnarketa laburra egin duzu, ia hurrengo baten gehiago idazten duzun.
Ondo izan!