Irakurri dudan Gabriel Arestik idatzitako olerkia nire ustean irakurtzeko eta ulertzeko sailtasunak ditu, hala ere, hausarpena egiteari ekingo diot. Izan beharra daukat, testua neketsua izan arren, irakurri eta aztertu odoren norberaren burua ikertseko aldia ematen da.
Idatzitakoa, hartzailea burua erabiltzea bilatzen du. Bakoitzak bere identitatea zalantzan jartzeko, ea dena dakigun gugaz. Ere bai, beldurrari uko egien dio, ezanez dena dagoeneko orduan gertatzen dela, bizia bide bat dela, eta bide guztien bezala hasiera eta bukaera bat duela.
Laburbilduz eta amaitzeko, ez zait asko gustatu olerki hau zeren eta ez du ezer ez esaten nire ustean, eta zerbait argian ateratzeko zaila da, korapilotsua delako, horregaitik honen inguruan hausnarketa bat egitea, ideien nahasketa botatzea idaztera da.
Oso ondo Sejismundo!
ResponderEliminarZiurrenik uste baino gehiago idatzi duzu, eta ez nabil argazkiaren presentziak ematen duen lerrokadari buruz.
Zure ustez zure hausnarketa ideien nahasketa korapilotsua izan da, baina hasieran irakurlea bere nortasuna zalantzan jartzera bideratzen duela esan duzu. Beraz, bene-benetan ideiak bakarrik jaurtiki dituzu edota zalantzan murgildu zaituen poema izan da?
Ondo izan!