Hitza aldarrikatu.

Pasaden asteartean irakurri genuen olerkia izugarrizko ezintasuna eta amorrua eman zidan. Gure olerkiak gizon baten errepresioaren istoria kontatzen zuen, nola kentzen zioten bere burua defendatzeko zeukan arma guztiak, baina hitza ezin ziotela kendu.. Suposatzen denez.

Nik ikusten dudana olerki honetan, gaur egungo egoera latza da. Jakin badakigu adierazpen askatasuna giza-eskubide bat dela, baina errealitatean, ez dugu eskubide naturaltzat hartzen. Zenbait alorretan, oraindik ere, ixiltasunaren menpean gaude, eta ezin dugu askatunez jokatu eta gure iritzia eman.

Pertsonalki, hori gehiegikeri bat dela pentsatzen dut, eta hala edo nola, gaur edo bihar, aldatu behar dugun gauza da. Gure ixiltasuna apurtu eta hitza aldarrikatu, babesten gaituen tresna gisa erabili eta zaindu. Gure eskuetan dagoelako gure geroa, ixildu, ahopeka edo garrasi egitea.