Nire ustez, Gabriel, poesia honekin argi eta garbi adierazten du ez dela ezergatik isilduko, hots, bere alabak, andrea, eskua edota etxearengatik ere ez. Gainera, esaten du"Egia bat esateagatik, nire izena kenduko badute euskal literaturaren urrezko orrietatik, inoiz, inola, inun ez naiz isilduko" eta hitz hauekin, berriro, erakusten du bere zaletasuna literaturarekiko.
Arestik ausardi handia azaltzen du poema honekin, zeren eta, edonork ez du egi batengatik edozer egiten, eta are gutxiago hainbeste maite dituen gauzei uko egiten. Baita ere, erakusten du zein garrantzitsua den ez isiltzea eta bakoitza bere egia esateko eskubidea izatea.
Gabriel arestik esandakoa asko mirezten dut, baina espero dut poema honetan esandako hainbat gauza metaforak bakarrik izatea, zeren eta, gizarte honetan, adibidez, hobeto da egi bat isiltzea, norbaitek zure andrea bortzatzea baino. Hala eta guztiz ere, poema honek izugarrizko pena sentiarazten dit.
Eskerrik asko lehena izateagatik Garci! Benetan ekarpen interesgarria, baina Gabriel Arestiren poesiaz hitz egin duzu eta ez zuri sentiarazten zaituenaz. Bat zatoz Arestiren hitzekin?
ResponderEliminarOndo izan!
Este comentario ha sido eliminado por el autor.
ResponderEliminarListo!:)
ResponderEliminarOso ondo Garci! Baina ez zen beharrezkoa sarrerara pasatzea, erantzunean jarrita nahikoa zen. Hala ere, eskerrik asko hartu duzun lanarengatik.
ResponderEliminaroso originala iruditu zait zure hausnarketa
ResponderEliminar