Penaz beteriko poema da, bere azkenetan dagoen pertsona baten gogoetak direlako, eta tristura sentiarazten dit. Niri poemak iradokitzen dit bizitza aprobetzatu behar dela. Zalantzatan egotea, eta aukeratu egin duguna txarto edo ondo egin dugun pentsatzen egotea denbora alferrik galtzea dela. Bestela, gure bizitzaren amaiera heltzen denerako berandu izango da denbora galtzeaz damutzeko eta ezingo dugu denbora hori berreskuratu.
Ondo Mogli!
ResponderEliminarHausnarketa laburra egin duzu, 10 lerro dira minimoa eta. Iradokizun horrekin bat zatoz?
Ondo izan!